Mais les vrais voyageurs sont ceux-là seuls qui partent
pour partir; cœurs légers semblables aux ballons
de leur fatalité jamais ils ne s’ écartent,
et sans savoir pourquoi, disent toutours: Allons!!
Ceux- là, dont les désirs ont la forme des nues,
et qui rêvent, ainsi qu’ un conscrit le canon,
des vastes voluptés ,changeantes, inconnues,
Et dont l’ esprit humain, n’a jamais su le nom.
CHARLES BAUDELAIRE
«Le voyage»
Αλλά οι αληθινοί ταξιδευτές είναι εκείνοι που φεύγουν
μόνο για να φύγουν. Καρδιές ανάλαφρες όμοιες με μπαλόνια
τη μοίρα τους ποτέ δεν απέφυγαν,
και χωρίς να ξέρουν γιατί, λένε πάντα: Εμπρός!!
.
Εκείνοι που οι επιθυμίες τους έχουν τη μορφή του σύννεφου
και που ονειρεύονται όπως ο νεοσύλλεκτος το κανόνι
τεράστιες απολαύσεις, μεταβαλλόμενες, άγνωστες,
και που το ανθρώπινο πνεύμα, δεν γνώρισε ποτέ τ’ όνομα.
Σαρλ Μποντλέρ
«Το ταξίδι» απόσπασμα.
Από το «Τα άνθη του κακού», «Les fleurs du mal»