Roads..

 

Burn it blue.

 

Adios.

 

Γυναίκες.

Χρόνια πολλά και αγωνιστικά γυναίκες.

Γυναίκες στης γης τα λιμάνια

Στου κόσμου την ένοχη αδράνεια
Γυναίκα κι εγώ στην αφάνεια
Με θέλουν δίχως περηφάνια

Libertango.

Hurricane

Και μόνο απ’ αυτό το τραγούδι καθώς και από τη στάση του στη ζωή άξιζε να πάρει το Νόμπελ λογοτεχνίας, ο Μπομπ Ντύλαν. Δεν ξέρω αν το είχε ανάγκη γιατί είχε την αναγνώριση των ανθρώπων, αλλά αυτό δεν μειώνει την κίνηση της Σουηδικής ακαδημίας…

Το τραγούδι αυτό το είχε γράψει σ’ ένδειξη συμπαράστασης στον Ρούμπιν Κάρτερ, ένα Αφροαμερικανό πυγμάχο, που πήγε φυλακή με στημένη κατηγορία τριπλού  φόνου. Ο Ντύλαν δεν δίστασε να τον υποστηρίξει.

I’ll Take Care Of You

 

Για ένα καλό βράδυ Κυριακής

 

–

 

Πόθος.

Μονάχα τη ζεστή καρδιά σου

και τίποτ’ άλλο.

–

ένας κάμπος ο παράδεισός μου

δίχως αηδόνι

μήτε λύρα

μ’ ένα διακριτικό ποτάμι

και μια πηγούλα.

–

Χωρίς του ανέμου το σπιρούνι

πάνω από φύλλωμα,

χωρίς τ’ αστέρι που ήθελε

να γίνει φύλλο.

–

Ένα πελώριο φως

που να ‘ναι

πυγολαμπίδα

άλλου φωτός

σ’ ένα κάμπο από σπασμένα βλέμματα .

–

Ένα κοιμητήριο φωτεινό

κι εδώ τα φιλιά μας

στίγματα ηχηρά

της ηχώς

θ’ ανοίγονταν πολύ μακριά.

–

Και τη ζεστή καρδιά σου

τίποτ’ άλλο.

ΦΕΝΤΕΡΊΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ

Χέρι..

Πάνω απ’ το χάος

γέφυρα το χέρι σου

φωτός αψίδα.

………….

Άχρηστα χέρια

κουπιά έξω απ’ το κύμα

ρίζες δίχως γη.

……….

Θεέ μου, τι αόρατο

ναυάγιο που είναι

η έρημη ζωή.

–

Θλιμμένο χέρι,

μέσα στην τσέπη κρύβεις

τη μοναξιά σου.

Αργύρης Χιόνης

ΧΑΪΚΟΥ

Το φιλί