
Ο Ξένος
Δε βρίσκομαι παρά φαινομενικά εδώ.
Μακριά απ’ αυτές τις μέρες που σας έδωσα
Προβάλλεται η ζωή μου.
–
Αδέξιος κατακτητής απ’ τις κραυγές μου κυριευμένος,
όπου με διακρίνετε,δεν είμαι παρά ένας ξένος.
Χειρονομίες αγάπης διάσπαρτες παντού,
μου διανοίγω ερημωμένη μια οδό.
–
Από τη μια επιστήμη στην άλλη βρήκα καταφυγή
Λαγός φοβισμένος νιώθοντας επάνω του να σημαδεύουν
Το σοφό ντουφέκι και βέβαιος για τη μοίρα του
–
Κανένα τρόμο δεν στερήθηκα
—
Η ζωή μας
Η προθεσμία για να είσαι άνθρωπος
Παρατείνεται πάντα για πολύ αργότερα απ’ όσο πιστεύαμε.
–
Τείνω σαν τρελός την κούπα των πηγών
Όπου πέφτουν ο καιρός,ο ουρανός ,ο κάμπος.
Για να πέσουν ,λιγότερο βαριά από ένα κλάμα,
Για να μην πέσουν επ’ ουδενί όνειρα ,μηδέ θλίψεις!
–
Όταν η καταχνιά περνάει καβάλα στο σώμα ενός αλόγου λευκού,
Ο ήλιος έκπληκτος μεγαλώνει.
—-
Σε όλα παντού στέκομαι ορθός
Θέλω μέχρι τον τάφο μου να με κακολογούν .
Θέλω και μετά τον θάνατό μου ακόμα να μ’ αρνούνται.
–
Μεγάλη πηγή απείραχτη
Ωραίες μου κραυγές
Αραβικές,ρώσικες κινέζικες, ιαπωνικές
Να με σώσετε δεν μπορείτε!
–
Ποτέ δεν χώρισα τα εδάφη,
Όλες οι καταγέλαστες κραυγές στο στόμα μου σαλέψαν ,
Ξαναπήρανε ζωή
έγιναν απ’ την αρχή στο αίμα μου επάνω σεβαστές.
–
Είχαμια ψυχή από αγάπη και αγνότητα φτιαγμένη,
Πάθη μου υπήρξαν η ομίχλη, τ’ άνθη ,η σελήνη .
–
Εκλέπτυνα την ψυχή μου
Προκειμένου και η πιο αδύναμη σελήνη ,όταν μια γυμνή
την πολιορκεί, να μπορεί σ’ εμένα να βρίσκει στέγη.
Ταπεινή, φίλη,
Για τη μεγάλη αβέβαιη όψη της.
–
Και η νύχτα παρά τα τα μαντατοφόρα αστέρια της
Υπήρξε μια ξένη.
———-
Χωρίς πατρίδα
Κυνηγώντας με από χώρα σε χώρα ,έψαξα σε κάθε τόπο συνεργούς
για να με βοηθήσουν ανάλγητα να μ’ εξορίσω¨ μουσαφίρης άγρια αχάριστος.
παρακάλεσα τους ανέμους που με υποδέχονταν να με μεταφέρουν προς καταιγίδες όπου θα ένιωθα αναποφάσιστος και απειλούμενος.
–
Θα είμαι για κάθε εποχή ένας παράξενος ξένος:
Θα έχω περάσει τις μέρες μου παύοντας τη ζωή μου.