Ανακοινώθηκαν τα Nobel για φέτος και ομολογώ πως μου έδωσαν χαρά, μια και για μένα ήταν μια πολύ καλή κίνηση έτσι όπως δόθηκαν.Στη Malala Yusafzai και στον Ινδό ακτιβιστή Kailash Satyarthi δόθηκε από κοινού το Nobel ειρήνης..Η Malala είναι μια πολύ νεαρή κοπέλα που πυροβολήθηκε στο κεφάλι, από ακραίους φονταμενταλιστές στο Πακιστάν, γιατί ήθελε να πάει σχολείο και γιατί είχε κατακρίνει μέσα από κοινωνικά δίκτυα την απαγόρευση της μόρφωσης στα κορίτσια..Ευτυχώς η τύχη ήταν μαζί της και επέζησε.Η ίδια λέει πως τη δεύτερη ευκαιρία της στη ζωή θα την αφιερώσει στις γυναίκες και στο δικαίωμά τους στη μόρφωση.
Καλή κίνηση λοιπόν μια και πιστεύω πως η γυναικεία χειραφέτηση σ’ αυτές τις χώρες θα είναι ένα χτύπημα για όλη αυτή την κατάσταση με τους ακραίους κάθε λογής να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην έλλειψη μόρφωσης.Πιστεύω πως και οι ίδιοι το καταλαβαίνουν αυτό και γι’ αυτό πολεμούν με λύσσα κάθε κίνηση προόδου.Δεν είναι τυχαίο που προσπάθησαν να σκοτώσουν τη Malala ούτε που σκότωσαν αφού υπέβαλαν σε βασανιστήρια την Ιρακινή δικηγόρο ,υπέρμαχο για τα ανθρώπινα δικαιώματα ,Σαμίρα Σάλεχ Άλι Αλ Νουάμι..Για τον ίδιο λόγο ανοίγουν σχολεία όπου φοιτούν μόνο αγόρια φυσικά ,όπου τα μαθήματα είναι αυτά που έχουν σχέση με τη θρησκεία ,τους δίνουν φαγητό και υποτροφίες.
Μαζί με την Malala τιμάται εξίσου και ο Ινδός Kailash Satyarthi για τις διαμαρτυρίες που διοργάνωνε ενάντια στην παιδική εργασία και στο δικαίωμα των παιδιών να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση.
Το Nobel λογοτεχνίας δίνεται στον Γάλλο Patrick Modiano ,ο οποίος είναι εβραϊκής καταγωγής .Και γι’ αυτή τη βράβευση χάρηκα .Θα με ρωτήσετε γιατί.Μα γιατί είναι Γάλλος και Εβραίος,Όταν θυμάμαι τις ακραίες αντισημιτικές διαδηλώσεις στη Γαλλία αλλά και στον κόσμο γενικά ,δεν μπορώ παρά να χαρώ.Και οι δύο βραβεύσεις θεωρώ πως είναι ένα χτύπημα στον ρατσισμό. .Το έργο του Modiano κινείται γύρω από ανθρώπινες ιστορίες της κατοχής και ρίχνει φως στη ζωή των ανθρώπων της εποχής εκείνης.Μια εποχή που ο Ναζισμός ,ο ρατσισμός και όλα τα συναφή ήταν στα επάνω τους και όπως τείνουν να γίνουν και σήμερα δυστυχώς……Είναι δε αξιοσημείωτο ότι ο πατέρας του Modiano ,στην κατοχή ,δεν ήταν και το καλύτερο άτομο και είχε διασυνδέσεις ύποπτες ,αλλά ο γιος αντί να κάτσει να κλαψουρίζει βυθισμένος στις ενοχές, επέλεξε να μιλήσει γι’ αυτό ερχόμενος σε κόντρα με τον πατέρα του ,ο οποίος προσπάθησε να εμποδίσει την κυκλοφορία των βιβλίων του.
Μεγάλη δύναμη η μόρφωση ,μεγάλη δύναμη το βιβλίο.
Καλό θα ήταν λοιπόν να πιέσουμε κι εμείς προς αυτή την κατεύθυνση γιατί μόνο καλό μπορεί να βγει από αυτό ,μήπως και αυτός ο κόσμος αρχίσει επιτέλους ν’ αλλάζει .
για τη φωτογραφία, την κριτική, τα μικρά και τα μεγάλα 